Fietsen
"Je kunt het!"
Hij zei het met een heel duidelijk vraagteken. Ik geloofde er ook niets van.
"Toe dan! Vaart maken, dan gaat het vanzelf! Echt!"
Twee dagen later kon ik fietsen.
Zonder zijwieltjes!
Drie dagen later wist ik mezelf bijna knock-out te slaan door tegen een muur te fietsen.
Die muur was er pas een jaar.
Het is frapant hoe symbolisch dat fietsen is.
"Je verleert het nooit, het is als fietsen!".
Yeah right.
En het leerproces wordt ook vaak één-op-één overgenomen:
"Je kunt het zo; het is net fietsen!"
Yeah right.
Het begint met, achteraf, eenvoudige zaken als een verkeersdiploma en een zwemdiploma.
Bij je eerste examen wordt het al wat moeilijker.
En als het om de liefde gaat...
Misschien moet ik eerst leren fietsen
5 opmerkingen:
Tja wie ben ik ? Maar inderdaad het is bijna net als fietsen maar dan op een tandem , en die slingert af en toe wel maar dat kun je samen oplossen, maar als een achteruit wil en de ander vooruit dan heb je een probleem .
@ikke: Hmmm. Misschien moet ik dan op zoek naar een nieuwe fiets?
Aha, dus daar is het misgegaan bij mij: voor mijn zwemdiploma A zakte ik de eerste keer (heel traumatisch voor een kind van 6), laat staan dat ik dan slaag in de liefde ;-)!
Fietsen leren gaat met vallen en opstaan, maar dan verleer je het ook nooit meer!
Het schrijven van deze kleine charmante essay zal al fietsend tot stand zijn gekomen. Heb je eenmaal de wind in de zeilen, dan verleer je beide disciplines nooit meer ;-)
Een reactie posten