05 juli 2006

WK (vervolg)

Portugal er ook uit.
En dan hebben we dus een finale tussen Italië en Frankrijk.
Geen Nederland.
Geen Duitsland.

Ik had eerder een post met een nogal negatieve bijklank. Nogal strijdlustig eigenlijk wel. En, ik werd er terecht op gewezen, ik vraag me af waar dit vandaan komt.

Als kind kwam ik met mijn ouders regelmatig in Duitsland. De taal en de cultuur heb ik leren kennen en ik vond het de grootste zaak van de wereld. Een aantal vrienden van me zijn Duits. En ik ben er een voorstander van om op 4 mei samen met de Duitsers de slachtoffers van de tweede wereldoorlog te herdenken.

Kortom: ik heb helemaal niets tegen Duitsland.

Behalve wanneer het om voetbal gaat.
Woede wanneer ze winnen van Nederland. Echte woede.
Leedvermaak wanneer ze er door Italië uitgetikt worden.
Ik schrik van mezelf.

Kan iemand mij uitleggen waar dit vandaan komt?

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik begrijp het ook niet echt. Duitsers? Het is lang niet zo erg meer dan jaren terug en het ebt langzaam weg, begin ze haast sympathiek te vinden maar wat voetbal betreft... Waarschijnlijk hebben zij iets wat wij niet hebben!

Anoniem zei

Voetbal is oorlog? Dat 'fair-play' telt geloof ik ook niet echt.
Geen idee waar dat vandaan komt, je laatste vraag kan ik niet beantwoorden.
De Duitsers hebben een prima WK 'afgeleverd', gründlich wie immer. Ik voel geen haat, de oorlog ligt al 60 jaar achter ons. Nooit vergeten natuurlijk!! Maar de jongere generatie is het niet meer aan te rekenen. En naar de beelden te oordelen willen ze niks liever dan het achter zich laten. Gelijk hebben ze wat mij betreft.
En heb je die woede, die échte woede niet ook als Nederland zou verliezen tegen, zeg, Frankrijk, Iran, Verenigde Staten... om er maar een paar te noemen.
Voetbal is emotie.....Cruijff durfde zelfs het landsbelang erbij te slepen.

Anoniem zei

Wellicht het feit dat 'ze' in Scheveningen altijd en alleen maar bratwurst eten !