20 juli 2006

Blokkade

Tot mijn ontsteltenis lees ik het volgende:

Indiase Blogger-sites geblokkeerd

Indiase gebruikers van de blogsite Blogger kunnen hun weblog niet meer bekijken. Indiase Internet Service Providers, zoals Spectranet, Mahanagar Telephone Nigam Limited (MTNL), Reliance Powersurfer, Airtel Broadband en Sify, hebben de blogsite geblokkeerd.


De site rediff.com meldt dat de blokkering werd opgemerkt door een lerares op 15 juli. Toen zij één van de blogs wilde bezoeken kreeg ze de melding ‘site blocked’. Een telefoontje naar haar isp Spectranet wees inderdaad uit dat sommige sites waren geblokkeerd, omdat de Indiase overheid dat had opgelegd.

Rediff.com kreeg van een woordvoerder van de National Internet exchange of India te horen dat het Departement of Telecommunications (DoT) de isp’s een lijst heeft gestuurd van 22 sites die geblokkeerd moeten worden.

Een aantal bloggers hebben zich inmiddels verzameld in het Bloggers Collectieve om bezwaar te maken tegen de beslissing van de Indiase overheid

----

Hoewel ik natuurlijk weet dat dit soort praktijken bestaan heb ik dit stukje toch met verbazing en ontsteltenis gelezen. Wat denkt een regering te bereiken met dit soort akties? Denkt ze te voorkomen dat het buitenland slecht van ze denkt? Het lijkt me dat het tegenovergestelde wordt bereikt.

Aan de andere kant: wat doen we met deze informatie? We (mensen uit het 'vrije' westen) nemen het voor kennisgeving aan, verbazen ons wellicht, schrijven misschien zelfs een blogje om vervolgens over te gaan naar de orde van de dag.
Eigenlijk best wel hypocriet. En zo gaat het met meer. We horen en zien van een tsunami (een woord dat we tot dan toe niet kenden) en zijn begaan met het lot van al die mensen.
Er woedt een storm met de naam Katrina. Hele volksstammen raken ontheemd om waarschijnlijk nooit meer terug te keren. De regering heeft het zelfs over een etnische zuivering...
Een land bombardeert steden van een land dat kwade zielen onderdak verleent. Vanwege het ontvoeren van 2 soldaten worden nu tientallen (honderden?) onschuldige burgers gedood. En, anderhalf jaar na de vorige, is er weer een tsunami. In het zelfde gebied. Nu al (dit schrijf ik een dag na de tsunami) zijn er meer dan 300 doden te betreuren.

En ik tik dit stukje op mijn laptop.

Of is er misschien toch iets dat we kunnen doen?

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik vind het moeilijk, zie de ellende en weet niet goed wat ik ermee moet. Wil niet immuun worden en blijven voelen, maar heb het gevoel dat ik niet veel kan. Mijn mening geven, blijven stilstaan bij menselijk leed en doneren waar mogelijk. Verder dan dat kom ik niet.

En censuur achterhaalt zichzelf uiteindelijk, daar ben ik van overtuigd.