Een goede buur

Persoonlijk heb ik de computer altijd als een geschenk uit de hemel beschouwd. Afgezien van mijn 'nerd' -periode ben ik er echter altijd heel 'gewoon' mee omgegaan. Ik besteed wel veel tijd aan mijn pc, en nu ook aan mijn laptop, maar ik ben niet meer freakerig op zoek naar nieuwe dingen. Wat altijd is gebleven is de drang om mensen te leren kennen.

Velen hebben jarenlang beweerd dat de computer zal zorgen voor een groter individualisme in onze samenleving. De noodzaak om mensen face-to-face te leren kennen zal afnemen. De komst van het internet heeft deze aanname bij velen versterkt. En eigenlijk heb ik zelf ook lang die overtuiging gehad. Ik merk echter, net als anderen, dat de computer en het internet een vast gegeven is geworden in ons dagelijks leven. Dat wat vroeger de telefoon was, is nu het internet.

Het is een middel geworden. Een middel om bijvoorbeeld informatie te zoeken. Ik geloof dat de encyclopedie in boekvorm voorgoed verleden tijd is (ik heb dit niet uitgezocht, weet jij hier meer over laat het me even weten). Alles wat je wilt weten kun je koegelen (hoe schrijf je een g die veel op een n en een k lijkt?). En, zo blijkt nu, ook als je je sociale contacten wilt onderhouden kun je terecht op het wereldwijde web. Nu doel ik hier niet zozeer op datingsites als wel op de gigantische hoeveelheid weblogs die er heden ten dage te vinden zijn.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik geen tientallen weblogs in de gaten houd. Er zijn er een paar die ik dagelijks bezoek. En vanaf deze plek wil ik jullie bedanken voor het feit dat jullie bloggen. Ik heb het gevoel dat ik er rijker van wordt. En ik denk ook dat dit nu precies de gedachte is die achter internet zit: mensen dichter bij elkaar brengen. Of je nu in het Verre Oosten woont, in Europa of in één van de Amerika's: je bent een goede buur. En zoals we allen weten: da's beter dan een verre vriend!