We hobbelen voort...
Er is nog niet zo heel erg veel veranderd. Nog steeds logeren in de polder, nog steeds geen eigen huis. Afwachten tot de rechtbank eindelijk een gaatje heeft gevonden de scheiding uit te spreken. Een familielid van mij heeft ongeveer op hetzelfde moment bedacht te gaan scheiden. Tegelijk met mij een advocaat (wel een andere :) ) bezocht, tegelijk de papieren verstuurd. Raakt de rechtbank de papieren kwijt... Kan het hele feest weer van voren af aan beginnen. Op zich niet zo'n ramp, ware het niet de ik mijn huis pas kan kopen als zij gescheiden is... (Begrijp je er nog iets van?).
Bij haar gaat het al niet veel beter. Bivakeren bij familie. Zo goed en zo kwaad als het gaat toch maar je "gewone ding" doen. Werken, sporten, vrienden.
Toch nadert de dag dat ik dan echt mijn eigen huisje kan gaan inrichten. Of zij dan meegaat weet ik nog niet. Maar eindelijk mijn eigen plekje! Het kan mij niet snel genoeg gaan.
Ondertussen gaat het op mijn werk als vanouds: niets te doen, beetje klusjes hier, wat dingetjes daar, maar niets dat echt zoden aan de dijk zet. Maar van mijn rust genieten, het kan zo weer omslaan...
