We hobbelen voort...
Er is nog niet zo heel erg veel veranderd. Nog steeds logeren in de polder, nog steeds geen eigen huis. Afwachten tot de rechtbank eindelijk een gaatje heeft gevonden de scheiding uit te spreken. Een familielid van mij heeft ongeveer op hetzelfde moment bedacht te gaan scheiden. Tegelijk met mij een advocaat (wel een andere :) ) bezocht, tegelijk de papieren verstuurd. Raakt de rechtbank de papieren kwijt... Kan het hele feest weer van voren af aan beginnen. Op zich niet zo'n ramp, ware het niet de ik mijn huis pas kan kopen als zij gescheiden is... (Begrijp je er nog iets van?).
Bij haar gaat het al niet veel beter. Bivakeren bij familie. Zo goed en zo kwaad als het gaat toch maar je "gewone ding" doen. Werken, sporten, vrienden.
Toch nadert de dag dat ik dan echt mijn eigen huisje kan gaan inrichten. Of zij dan meegaat weet ik nog niet. Maar eindelijk mijn eigen plekje! Het kan mij niet snel genoeg gaan.
Ondertussen gaat het op mijn werk als vanouds: niets te doen, beetje klusjes hier, wat dingetjes daar, maar niets dat echt zoden aan de dijk zet. Maar van mijn rust genieten, het kan zo weer omslaan...
7 opmerkingen:
Ik hobbel wel met je mee! ;-)
Gezien je turbulente privé leven misschien juist wel lekker een beetje rust in de zakelijke sfeer! Het lijkt me overigens niet makkelijk om gewoon je eigen ding te blijven doen.
Toen jij zo'n cryptisch logje plaatste eind vorig jaar, had ik niet durven vermoeden dat dit speelde. Ontzettend heftig en moeilijk lijkt het me om zo'n beslissing te nemen vooral omdat je kinderen hebt.
Ik hoop dan ook dat je snel je eigen plek hebt en dat alles in een rustiger vaarwater komt. En ik ben het met Teddy eens, het lijkt me fijn om het even wat rustiger te hebben qua werk.
Oke, hobbelen; toch, als de boel maar niet als los zand aan elkaar komt te hangen, kan hobbelen je toch uiteindelijk naar de eindstreep brengen; Succes !
Dat er progressie in zit is fijn. Dat het allemaal wat traag gaat is minder. Maar je hebt goede vooruitzichten en misschien ben je binnenkort helemaal gesettled in je nieuwe huis. Goed dat je doorgaat met de dagelijkse dingen en dat je op je werk in ieder geval ook wat rust vindt.
En toch doet de tijd z'n werk, dat merk je vaak achteraf. Geduld is ook niet mijn sterkste kant, maar je komt vanzelf bij het tijdstip dat alle stukjes van de puzzle wel op hun plek vallen!
Het gaat zoals het gaat he ;) Niks aan te doen ;)
Een reactie posten