18 mei 2006

Verbod op MSN-taal?

Met groeiende verbazing lees ik hier [klik] dat er in de provincie Groningen 4 scholen zijn die een verbod op MSN- en SMS-taal willen.
Taalverloedering en digitaal pesten worden als argumenten aangevoerd.

Mmmm. Taalverloedering. En welke taal wordt dan verloederd? Het Nederlands?
Veel mensen, en vaak zijn het taalfanatici, vergeten waar taal eigenlijk voor dient. Taal is een communicatiemiddel. Ook niet meer dan dat. De MSN-taal en SMS-taal wijken in veel opzichten behoorlijk af van wat de meesten als gangbaar Nederlands beschouwen. En dat is misschien ook wel het hele punt: het is geen Nederlands!

De talen die voor MSN en SMS zijn ontstaan vanuit armoede. In de begintijd, en voor sommigen is dat nog steeds het geval, kostte iedere byte geld. Hoe meer tijd je online besteedt, hoe meer geld het je kost. Dit schept een noodzaak tot snel en kort communiceren. Termen als ihvj en iwjnmk (resp. ik hou van je en ik wil je nooit meer kwijt) zijn in eerste instantie uit bittere noodzaak geboren. Daarnaast, en dat geldt de laatste tijd steeds meer, creeeren deze afkortingen, deze voor veel volwassenen onbegrijpelijke termen, een soort van privacy!

Meesters en juffen, leraren, vaders en moeders willen graag weten wat er gebeurd tussen de tieners. Graag willen we met zijn allen grip houden op de situatie. Nou, vergeet dat maar. Hier [klik] valt te lezen dat de achterstand van de gemiddelde leraar op zijn leerlingen als het gaat om ICT-kennis niet meer te overbruggen is.

Persoonlijk denk ik dat veel volwassenen, beter nog: veel opvoeders het verkeerde probleem willen oplossen. Taalverloedering geldt als argument, evenals digitaal pesten. Op zich legitieme redenen om iets te doen lijkt me. Maar is het werkelijk zo dat we dit voorkomen door het te verbieden?

Ik heb het idee dat we de oplossing van dit alles iets dichter bij onszelf moeten zoeken. Als wij niet in staat zijn onze kinderen fatsoen en normbesef bij te brengen, moeten we dan onze kinderen straffen voor excessen als digitaal pesten? Lijkt me niet. Juist hierom wil ik iedereen oproepen om toch vooral weer te communiceren met de kinderen. En dan heb ik het niet over preken, maar over luisteren.

Het zou me niets verbazen als wij daar iets van opstaken!

(O ja, als we het dan toch over taalverloedering hebben: Trouw plaatste dit stukje [klik] dat volgens mij wel een beetje aansluit...)

Geen opmerkingen: