Vader

Ik doe een stap opzij
Om met jou te kunnen praten
Niet omdat ik dat zo bedenk
Maar omdat dat zo hoort

We praten over jou
En ook over mij
Over wat ons bezighoudt
En over wat er niet toe doet

Over eigen benen
En vleugels jawel
Over het maken van keuzes
En wat nog komen zal

Het mooiste van alles
Is de troost die ik vind
De traan in jouw stem
En de geruststelling

We praatten een half uur
Daarna hang ik op
Leg mijn mobiel neer
En voeg weer in

Het leven